Barbie", reż. Greta Gerwig, USA i Kanada, 2023, film
Oczywiście istnieje niebezpieczeństwo, że nie zrozumiałem filmu i jego przesłania. Lalkami nie bawię się od dawna. Fakt! Coś istotnego z życia lal mogło mi umknąć, ale przecież nie jestem w tej materii zupełnym ignorantem. Przyznaję, w czasach przedszkolnych miewałem nieliczne, ale jednak, epizody zabawy lalkami... A był to czas, kiedy w przedszkolu rządziła niejaka Mirka M. (nie podaję nazwiska ze względu na RODO i zagrożenia związane z upublicznieniem danych osobowych, pomny sankcji jakie dotknęły ministra zdrowia:)) do której wzdychałem ja i wszyscy moi koledzy. Ona, blond piękność o urodzie Barbie znudzona zabawami z koleżankami zapraszała do domku dla lalek Kena, którym mogłem być ja lub/i każdy z moich kolegów. Tego zaproszenia nie można było odrzucić! Przeciwnie! Każdy z nas, chłopaków, chętnie porzucał wozy strażackie, pociągi i inne karabiny, aby stać się Kenem i wraz z Mirką M. zajmować się słodkimi lalkami-bachorkami przebierając je w stosowne sukienki, gotując obiady, wożąc w wózku na spacery. A wszystko w czasie, kiedy o prawdziwej Barbie świat nawet nie słyszał:)
Tamten przedszkolny świat nie był tak fajny i kolorowy jak Barbie Land z filmu "Barbie". Tutaj scenografia jest zachwycająca i przez kilka pierwszych minut projekcji uwodzi feerią barw i mnóstwem pomysłów-ról w których występują liczne wcielenia Barbie. Pewną siłą "Barbie" są odniesienia-zapożyczenia z innych, znanych dzieł filmowych. Już na początku cieszy oko i umysł odwołanie do słynnej początkowej sceny z "2001: Odyseja Kosmiczna" (1968) Stanleya Kubricka. Reżyserka "Barbie" - Greta Gerwig zabawia widzów takimi reminiscencjami w kilki miejscach, ale nie będę pisał które udało mi się spostrzec. Nie chcę nikogo pozabawiać przyjemności w identyfikacji tych smaczków. Jednak sprawna reżyseria, musicalowe wtręty i udział Ryana Goslinga (głupawy wyraz twarzy przez cały film - niezła sztuka) nie są w stanie zmienić charakteru filmu, który jak napisałem na wstępie jest niczym więcej jak rozbudowaną reklamówką lalki i towarzyszących jej gadgetów. Swoją drogą ciekawe, czy jest gdzieś info jaką część budżetu filmu pokryła firma Mattel, która w filmie stara się odeprzeć zarzuty o propagowanie anoreksji, pozycjonowanie kobiet jako obiektów seksualnych, tudzież roztaczanie wizji plastikowego dobrobytu w postaci samolotów, jachtów itp. Szkoda, że z zapowiadającej się na fajną zabawę bajki (ekranowa Barbie - Margot Robbie, i owszem) dostaliśmy przydługi reklamowy clip okraszony ciężkawą dydaktyką dotyczącą konfrontacji matriarchatu z patriarchatem.
A miło być fajnie, wakacyjnie i zabawnie :(
I jeszcze jedno. Film w moim przekonaniu nie jest dla dzieci poniżej 15-stu lat.
A Mirka M? Los nigdy potem nas nie zetknął. Jednak wspólne łykanie tranu popychanego kawałkiem posmarowanego masłem, solonego chleba, koedukacyjne opalanie pod lampą UV w specjalnych, ochronnych, ciemnych okularach uniemożliwiających także podglądanie dziewczyn (ponadto czuwała wychowawczyni, która bezlitośnie waliła linijką(?) w nagie tyłki tych, którzy zdejmowali okulary łypiąc na koleżanki), a nade wszystko wspólne zabawy w domku dla lalek na trwale zapisały się w mojej pamięci. Swoją drogą ciekawe kim jest, co robi, jak ułożyło się życie Mirki M. Czy znalazła swojego Kena? Chociaż akurat on, będąc bytem w pełni zależnym od Barbie specjalnie mnie interesuje:)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz