"Kobiety dyktatorów", aut. Ducret Diane, 2012, książka
No i wychodzi na to, ze WAGS nie sa wymyslem kolorowej, brtytyjskiej prasy. Pewnie byly zawsze, bo wladza i kasa potrzebuja (dla rownowagi?) seksu. W "Kobietach dyktatorow" WAGS to zony, kochanki, utrzymanki i konkiety (fajne slowo) Lenina, Stalina, Hitlera, Mussoliniego, Mao, Bokassy,
Causescu i Salazara. Ci faceci mogli wiecej niz najlepszy nawet pilkarz Premier League, ale byli zdecydowanie mniej rozrywkowi. No moze poza Bokassa (cesarz Afryki Srodkowej), ktory wladajac krajem o PKB wielkosci 250 milionow USD sprawil sobie i poddanym ceremonie koronacyjna wartosci 20 mln. USD i do tego jeszcze w duzej czesci sfinansowana przez Francje. Cala reszta panow dykatorow to ponura zbieranina pokreconych typow prosto z psychiatryka lacznie z Bokassa. A jednak kobiety garnely sie do nich. (Chociaz jak na samcow alfa to samice raczej miedzy delta a epsilon...)
I to wlasnie o nich, kobietach dyktatorow jest ta ksiazka.
Interesujaca, ale wcale nie czytala mi sie latwo i lekko. Ilosc cytatow, odnosnikow, dat i nazwisk jest dowodem rzetelnej roboty, ale powoduje, ze ksiazka przypomina troche podrecznik historii. Oczekiwalem czegos lzejszego, bardziej pikantnego, frywolnego. Troszke draznil zbyt kwiecisty momentami styl. Dobrnalem do konca. Nie zaluje czasu poswieconego na lekture. Moze dlatego, ze "Kobiety dyktatorow" przywrocily mi zapomniana juz "konkiete". Konkieta - zdobycz. Prawda, ze ladne?
Dopisane kilka godzin pozniej.
Z najnowszego rzepowego "PlusMinus" wynika, ze "Kobiety dyktatorow" sa numerem 1 na aktualnej liscie ksiazkowych bestsellerow w/g Rzepy. Byc moze przyczynila sie do tego rekomendacja Michala Nogasia z Trojki, ktora sie kierowalem kupujac te ksiazke. Ostatnio piatkowe, ksiazkowe wejscia redaktora Nogasia w porannym trojkowym bloku W. Manna emitowane sa w jednej ze sniadaniowych TV, co z pewnoscia znacznie poszerza krag/zasieg odbiorcow.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz